Magnez jest niezbędnym biopierwiastkiem w organizmie starzejącego się organizmu. Mimo to w tej grupie wiekowej obserwuje się spadek jego poziomu w organizmie. Spowodowane jest to starzeniem się różnych układów, rozwojem chorób przewlekłych i niedostateczną dietą.

Proces starzenia się organizmu zaczyna się stosunkowo wcześnie. Choć zmiany na początku są niezauważalne, a sam proces starzenia zachodzi bardzo wolno, po pewnym czasie nabiera rozpędu. U ludzi starszych dochodzi do demineralizacji kości, skóra traci sprężystość i odpowiednie uwodnienie, osłabia się zdolność koncentracji i zapamiętywania, upośledzeniu ulegają procesy regeneracji i detoksykacji. Okres starzenia sprzyja również niedoborom magnezu, gdyż ludzie starsi narzekają na brak łaknienia i pragnienia. Z tego względu do organizmu dostaje się zbyt mała ilość jonów magnezowych. Ponadto nieprawidłowo pracujące nerki powodują utratę elektrolitów i wody.

Magnez jest niezbędny dla rozwoju kości i ich mineralizacji, szczególnie u ludzi starszych. U kobiet w okresie pomenopauzalnym na skutek niedoboru estrogenów może pojawić się osteoporoza. Związki magnezu wchodzące w skład kości zwiększają ich odporność na złamania. Znaczenie magnezu w kościotworzeniu jest równie ważne jak wapnia. Oprócz mineralizacji magnez zapewnia właściwą regenreację kości i przyspiesza ich przebudowę. Niedobór magnezu wywołuje przedwczesne starzenie się kości. Z kolei zwiększenie zawartości magnezu w kościach o 1% powoduje dwukrotny wzrost ich gęstości.

Wiele osób starszych cierpi na choroby układu sercowo-naczyniowego. Tymczasem magnez zmniejsza przewodnictwo i pobudliwość serca, zapobiegając jego niedotlenieniu i niedokrwieniu. Oddgrywa również rolę fizjologicznego czynnika przeciwzakrzepowego, zapobiegając tym samym tworzeniu się zakrzepów.